ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ Α και Β μέρος

ΘΟΛΟ-ΤΑΞΙΑΡΧΕΣ-ΝΙΟΧΩΡΙ

ΜΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑ ΓΙΑ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΠΟΧΕΣ

Κείμενα και φωτογραφίες Γιώργος Κούκος

Κλικ στις φωτογραφίες για μεγέθυνση.

Ταξιάρχες

Είναι η αγαπημένη μας θάλασσα. Το μέρος που ερχόμαστε να ξεκουραστούμε και να χαλαρώσουμε μετά από κάθε περιπετειώδες ταξίδι σε Ευρώπη ή Ασία. Είναι ένα μέρος με μια ιδιαιτερότητα που δεν συναντάμε εύκολα στα υπόλοιπα μέρη της Ελλάδας. Μια τεράστια αμουδιά που εκτείνεται από την Καλογριά μέχρι την Κυπαρισσία κάτι που συνάντησα μόνο στις αμμώδεις ακτές του Μαρόκο από τη μεριά του Ατλαντικού.

Είναι ένα μέρος για χειμώνα-καλοκαίρι γιατί όσος κόσμος και να έρθει πάντα υπάρχει χώρος ακόμα και για γυμνισμό αρκεί να μετακινηθείς καμιά εκατοστή μέτρα από κει που φτάνει ο δρόμος. Το κοινό χαρακτηριστικό της είναι ότι υπάρχει ένας δρόμος υψηλής κυκλοφορίας που ενώνει την Κυπαρισσία με την Πάτρα. Τυπικά λέγεται εθνική οδός γιατί την ευθύνη για την συντήρηση της δεν την έχουν οι τοπικοί δήμοι αλλά η περιφερεία. Μην την μπερδεύετε όμως με τον αυτοκινητόδρομο που κακώς στην Ελλάδα ονομάζουμε εθνική οδό. Ο εν λόγω δρόμος, πηγαίνει παράλληλα με την ακτή από τον Καϊφα μέχρι την Κυππαρισία και υπάρχουν πάρα πολλοί κάθετοι δρόμοι που οδηγούν στην θάλασσα, ειδικά όπου συναντάμε χωριά. Στο τέρμα του κάθε κάθετου δρόμου που καμιά φορά είναι και χωματόδρομος υπάρχει ένα πλάτωμα όπου οι λουόμενοι αφήνουν τα αμάξια τους και σχεδόν πάντα ντουζιέρες. Στους περισσότερους από αυτούς το καλοκαίρι θα βρείτε και κάποιες υπαίθριες καντίνες και μην παραξενευτείτε αν δείτε και μια μικρή φυτεία από μπανανιές γύρω της. Αρκεί λοιπόν να αφήσετε το αυτοκίνητο και να απομακρυνθείτε λίγο για να βρεθείτε μόνος ακόμα και μέσα στο δεκαπεντάυγουστο, μια και όλοι σχεδόν θέλουν να αράξουν δίπλα στο αυτοκίνητο τους, είτε απο τεμπελιά είτε γιατί η επίσκεψη στη θάλασσα γίνεται για να βρεθούν με φίλους που μόνο το καλοκαίρι συναντούν.

Οι παραλίες αυτές, ειδικά οι πιο απομονωμένες όπως αυτή του Ταξιάρχη όπου δεν υπάρχει οργανωμένο χωριό, ασκούν μια ιδιαίτερη γοητεία και πολλοί αφού τις γνωρίσουν τις ερωτεύονται και ξανάγυρίζουν. Με επίκεντρο τη συγκεκριμένη παραλία, θα προσπαθήσουμε να σας γνωρίσουμε τη γύρω περιοχή μια και από δω μπορούν να γίνουν πάρα πολλές ημερήσιες εκδρομές σε πολλά ενδιαφέροντα μέρη. Με ένα τόξο περίπου σαράντα χιλιομέτρων μπορούμε να επισκεφτούμε μερικά απο τα ωραιότερα μέρη της παράλιας και ορεινής δυτικής Πελοποννήσου. Λίγο πιο μακριά θα βρούμε τη Βοειδοκοιλιά την ωραιότερη για εμάς παραλία της Ελλάδας, ενώ ο πιο μακρινός προορισμός, η Μεθώνη, απέχει 84 χιλιόμετρα.

Η περιοχή προσφέρεται για ποιοτικές αλλά φτηνές διακοπές ακόμα και σε καταλύματα. Βρίσκεις υπέρχοα νεότευκτα ενοικιαζόμενα με 30 εώς 40 ευρώ το δωμάτιο (τιμές 2013) ενώ στις ταβέρνες οι τιμές δεν ξεπερνούν τα 10 ευρώ το άτομο με εξαίρεση το ψάρι. Δεν υπάρχουν πολλά κάμπιγνκ στην περιοχή παρά ένα στο Θολό και ένα δεύτερο, το αγαπημένο μας, στο Γιαννιτσοχώρι. Η προτίμηση μας δεν οφείλεται στις παροχές τους αλλά στη δυνατότητα να κατασκηνώσεις αν θέλεις μακριά απο τον όχλο κάτω από πεύκα και πολλές φορές απομονωμένος από σχοίνα από τους διπλανούς σου. Κάτι σαν ελεύθερο κάμπινγκ μέσα σε ένα οργανωμένο, με τις απολαβές του πρώτου και τις παροχές του δευτέρου.

Κάποτε ήταν ο παράδεισος του ελεύθερου. Με συνέπεια να είναι γεμάτο από Γερμανούς και τον Αύγουστο Ιταλούς, που έμεναν για μεγάλα χρονικά διαστήματα στάσιμοι. Τα τελευταία χρόνια η αστυνομία με ευγενικό πάντα τρόπο κάτω από την πίεση των δυο κάμπινγκ, περνά σε αραιά διαστήματα και ζητάει απο τα αυτοκινούμενα να μετακινηθούν και αυτοί φεύγουν και πάνε στη παραδιπλανή πρόσβαση μια και εδώ η παραλία είναι εννιαία. Με το που θα τελειώσει η τουριστική περίοδος δεν ξανάασχολούνται. Έτσι η περιοχή είναι ιδανική για όποιον θέλει να “ξεχειμωνιάσει”. Έχεις την απόλαυση της ερημικής παραλίας αλλά και τη δυνατότητα να εφοδιαστείς με νερό και να κάνεις τις προμύθιες σου απο το κοντινό χωριό ή για μεγαλύτερα ψώνια τη Ζαχάρω και την Κυπαρισσία.

Η θάλασσα είναι πολύ καθαρή με μόνη εξαίρεση τα τελευταία χρόνια το Γιαννιτσοχώρι μια και εκεί υπάρχουν πολλά θερμοκήπια, εκτός και αν υπαίτειες είναι οι εκβολές της Νέδα. Για όποιον περνάει τις βραδιές του στη θάλασσα δεν μπορεί παρά να συνηθίσει τον ήχο του κύμματος που δεν παύει ακόμα και με μηδενικά μποφώρ. Στη θάλασσα αυτή, έρχεται να κάνει τα αυγά της η καρέτα-καρέτα και για αυτό θα πρέπει να είστε πολλοί προσεκτικοί σε σχέση με τις φωλιές. Υπάρχουν συγκεκριμένες οδηγίες που καλό είναι να ακολουθήσει κάποιος σε περίπτωση που έρθει σε επαφή όχι μόνο με τη φωλία αλλά και με χελωνάκια νεογέννητα που προσπαθούν να φτάσουν στη θάλασσα.

Στην περιοχή τα πιο αξοσημείωτα μέρη που μπορεί να επισκεφτεί κανείς είναι η αρχαία Ολυμπία, τα λουτρά του Καϊάφα, ο ναός του Επικούριου Απόλλωνα στις Βάσες με την Ανδρίτσαινα, η κάθοδος στο φαράγγι της Νέδα, η Κυπαρισσία και λίγο μακρύτερα η Βοιδοκοιλιά, το παλάτι του Νέστορα, η Πήλος και μπορείς να φτάσεις μέχρι τη Μεθώνη. Για όλα αυτά τα μέρη θα μιλήσουμε εκτενέστερα σε συνέχειες του άρθρου ενώ τώρα θα περιοριστούμε στα κοντινά, από Καϊάφα εώς Καλό Νερό.

Νεοχώριο-Ταξιαρχες

Μπισκινόκαμπος

Νεοχώριο

Ζαχάρω

Καϊάφας

Ο παλαιός σιδ.σταθμός.

Από τις 22 Ιουνίου του 2011 λειτουργεί καθημερινά το υδροθεραπευτήριο Λουτρών Καϊάφα, το οποίο διαχειρίζονται τα Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα (ΕΤΑ), με ωράριο λειτουργίας από τις 7 π.μ. έως τις 2 μ.μ., που από τα μέσα Ιουλίου παρατάθηκε μέχρι αργά το απόγευμα. Το υδροθεραπευτήριο αποτελείτο από δύο δεξαμενές μέσα σε φυσική σπηλιά και 20 λουτήρες, οι οποίες όμως κρίθηκαν επικίνδυνες μετά τους σεισμούς και είναι πλέον κλειστές. Στο προαύλιο δημιουργήθηκε μια νέα πισίνα με κατασκευή που ανοιγοκλείνει και όπου πλέον μπορούν όλοι να απολαύσουν το μπάνιο τους σε ένα πολύ όμορφος περιβάλλον.

Από τα μέσα Ιουλίου του ίδιοι έτους λειτουργήσαν και τα ξενοδοχεία των εγκαταστάσεων, στα οποία περιλαμβάνονται τα ξενοδοχεία Ολυμπία 18 δωματίων (36 κλίνες) και Αρήνη (38 δωματίων με κοινόχρηστες τουαλέτες – 101 κλίνες) και ενοικιαζόμενα δωμάτια ΛΑΪΚΑ ΞΕΝΩΝ Α (19 δωματίων – 50 κλίνες) και ΠΑΛΑΙΑ ΛΑΪΚΑ ΞΕΝΩΝ Β (20 δωματίων – 56 κλίνες).

Τα ξενοδοχεία είναι κτισμένα στο νησάκι της λίμνης, μια επιμήκη λωρίδα μήκους 1.300 μ. και πλάτους περίπου 100 μ. που επικοινωνεί με την ξηρά μέσω στενής γέφυρας. Στο νησάκι υπάρχουν ακόμη υπαίθριες ξύλινες εγκαταστάσεις που εξυπηρετούν τις ναυταθλητικές δραστηριότητες που αναπτύσσονται στη λίμνη.

Στη χερσαία έκταση, στην απέναντι πλευρά της λίμνης, βρίσκονται τo μεγάλο και μικρό Σπήλαιο των Ανυγρίδων Νυμφών, που αποτελούν τις ιαματικές πηγές της ιδιοκτησίας με νερά κατάλληλα για λουτροθεραπεία και τα οποία έχουν διαμορφωθεί σε υδροθεραπευτήριο. Σε απόσταση 200 μ. περίπου, βρίσκεται η ιαματική πηγή του Γερανιού, με νερό ιδανικό για ποσιθεραπεία. Η μεταφορά από τα ξενοδοχεία προς το υδροθεραπευτήριο γίνεται με μικρό πλοιάριο. Τα Λουτρά Καϊάφα βρίσκονται στο νότιο μέρος του Νομού Ηλείας, στους πρόποδες του όρους Λάπιθα, στην ομώνυμη λίμνη Καϊάφα.Στην ιδιοκτησία των ΕΤΑ περιλαμβάνεται και το δάσος Καϊάφα (NATURA 2000). Για κάθε πρόσθετη πληροφορία οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνούν με την Ιαματική Πηγή Καϊάφα στα τηλέφωνα 26250 – 31705 και 26250 – 31708 (υποδοχή) και 26250 – 31719 (υδροθεραπευτήριο).

ΤΙΜΕΣ:

1) Δ.Α.Υ (ΔΕΛΤΙΟ ΑΔΕΙΑΣ ΥΔΡΟΘΕΡ) & ΕΙΣΙΤ.ΧΡΗΣ.ΙΑΤΡΙΚ.ΥΠΗΡΕΣ.: 3,39€

2) ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΛΟΥΤΗΡΩΝ (ΜΠΑΝΙΕΡΙΕΣ): 6,30€

3) ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΚΟΛΥΜΒΗΤΙΚΗΣ ΔΕΞΑΜΕΝΗΣ ΙΑΜΑΤΙΚΩΝ ΛΟΥΣΕΩΝ (ΠΙΣΙΝΑ): 5,70€

Υπάρχουν εκπτώσεις για τους μόνιμους κατοίκους καθώς και για την πρώτη επίσκεψη στους τουρίστες.

ΤΙΜΕΣ:

1) Δ.Α.Υ (ΔΕΛΤΙΟ ΑΔΕΙΑΣ ΥΔΡΟΘΕΡ) & ΕΙΣΙΤ.ΧΡΗΣ.ΙΑΤΡΙΚ.ΥΠΗΡΕΣ.: 3,39€

2) ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΛΟΥΤΗΡΩΝ (ΜΠΑΝΙΕΡΙΕΣ): 6,30€

3) ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΚΟΛΥΜΒΗΤΙΚΗΣ ΔΕΞΑΜΕΝΗΣ ΙΑΜΑΤΙΚΩΝ ΛΟΥΣΕΩΝ (ΠΙΣΙΝΑ): 5,70€

Υπάρχουν εκπτώσεις για τους μόνιμους κατοίκους καθώς και για την πρώτη επίσκεψη στους τουρίστες.

Τα λουτρά σήμερα.

ΖΑΧΑΡΩ η λαϊκή αγορά.

ΛΑΙΚΗ ΑΓΟΡΑ

Στη Ζαχάρω κάθε Τρίτη, γινεται λαική αγορά, όπου εκτός από φρέσκα φρούτα και λαχανικά εποχής μπορείτε να βρείτε και μια μεγάλη συλλογή από είδη σπιτιού, γκατζετ, ρουχισμό, εργαλεία και διάφορα άλλα. Ακόμα και αν δεν θέλετε να ψωνίσετε μια επίσκεψη θα σας επιτρέψει να κάνετε ωραίες φωτογραφίες.

Εκτός από την λαική αγορά στα καταστήματα και τα super-market της ζαχάρως θα βρείτε οτιδήποτε χρειάζεται για να περάσετε απροβλημάτιστες διακοπές. Επόμενη πόλη στην οποία μπορείτε να κάνετε αντίστοιχες αγορές είναι η Κυπαρισία, στην άλλη άκρη (νότια) της περιοχής στην οποία μιλάμε.

TΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΟΥ ΒΛΑΜΗ.

Κάτω Ταξιάρχες,ιδιωτικό μίνι μουσείο στο σπίτι του προέδρου του συλλογου Ολυμπίων,Κώστα Βλάμη.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΦΩΤΙΑ ΤΟΥ 2008

Από την ακτή στο Γιαννιτσοχώρι

Ταξιάρχης,τρεις μέρες μετά την φωτιά

Γιαννιτσοχώρι,το αγαπημένο μας Apollo camping

ΞΕΧΕΙΜΩΝΙΑΖΩΝΤΑΣ στο ΝΙΟΧΩΡΙ

Η περιοχή είναι από τις πλέον κατάλληλες για να ξεχειμωνιάσει κάποιος βορειοευρωπαίος. Η θερμοκρασίες είναι ευνοικές για αυτούς έστω αν και για εμάς φαίνονται χαμηλές. Σίγουρα εμείς οι μεσόγειοι θα προτιμούσαμε τα κλίματα των θαλασσών της βόρειας Αφρικής στη μεσσόγειο και στον Ατλαντικό. Για αυτούς όμως που ο χειμώνας είναι βαρύς το ήπιο κλίμα των ακτών της νοτιοδυτικής πελλοπονήσου όπως και αυτό της νότιας κρήτης είναι ιδανικό χωρίς να χρειαστεί να πάνε στις μακρινές ακτές του Μαρόκου και της Τυννησίας, εκεί που οι δυνατοί άνεμοι μειώνουν το θερμότερο κλίμα.

Εδώ θα βρούν μια φιλοξενία αντάξια αυτού που έκανε γνωστό το ξένιο Δία. Ένα φιλικό περιβάλλον και προδιαγραφές αντίστοιχες των απαιτήσεων τους. Οι περισσότεροι προτιμούν για αυτό το σκοπό, το δάσος της Ελαίας το οποίο όμως είναι πιο απομωνομένο από τα μέρη όπου μπορούν να προμηθευτούν τα καθημερινά είδη διατροφής όπως κρέας και ψάρι.

Όλη η παραλία από τον Καϊάφα ως το Καλό Νερό προσφέρεται για αυτό το σκοπό πριν εγκατασταθεί κάποιος μπορεί μέσα σε λίγη ώρα να την διατρέξει όλη από τους παραλιακούς δρόμους κάτω από τις γραμμές του τραίνου που κινούνται παράλληλα με την οδική αρτηρία Πύργου-Κυπαρισσίας και να διαλέξει το μέρος που του ταιριάζει καλύτερα.

Τα ντούζ και οι τουαλέτες

Στο ΚΑΛΟ ΝΕΡΟ

Το Καλό Νερό νομίζουμε ότι είναι υπερκτιμημένο για τα αυτοκινούμενα γιατί είναι πολύ πιο ανεπτυγμένα, μαζί με το Κακόβατο, τα οποία είναι εξοπλισμένα για όποιον θέλει να μείνει σε ενοικιαζόμενα. Η φήμη του Καλού νερού έχει απλωθεί στο εξωτερικό γιατί εδώ έχουν την βάση τους οι εθελοντές που ασχολούνται με την προστασία της καρέτα-καρέτα, τις οποίες όμως κανείς δεν τις έχει ενημερώσει με αποτέλεσμα να γεννάν τα αυγά τους σε όλη την ακτή σε πολλά χιλιόμετρα απόσταση από το Καλό Νερό. Τα χώρια που βρίσκονται ανάμεσα τους είναι πολύ πιο λυτά και οι παραλίες τους πολύ πιο αξιόλογες. Σε όλες θα βρείτε νερό τρεχούμενο σε ντουζιέρες ενώ στο Νιοχώρι υπάρχουν ακόμα και τουαλέτες.

Από δω και κάτω η παραλία αλλάζει μορφολογία και όπως θα δείτε από τις φωτογραφίες, ήδη στο Καλό Νερό δεν υπάρχει αυτή η αμμουδιά που συναντάμε πιο βόρεια.

Ανάμεσα Καλό Νερό και Αγιαννάκη

Ξεχειμωνιάζοντας στο Αγιαννάκη.

Ξεχειμονιάζοντας στην Ελαία

ΒΑΣΑΙ Ναός Επικούριου Απόλλωνα

Μαζί με την Ολυμπία, αν και πολύ λιγότερο γνωστός, ένας εξαιρετικός αρχαιολογικός προορισμός μια και αποτελεί τον καλύτερα διατηρημένο ναό της αρχαιότητας που μπορεί να συνδυαστεί με μια μονήμερη βόλτα στο εσωτερικό της Ηλείας, περνώντας από το Λέπρεο και την Ανδρίτσαινα, γραφικούς προορισμούς για μια αλλαγή στο θαλασσινό περιβάλλον.

Ανδρίτσαινα

Λέπραιο

ΟΛΥΜΠΙΑ

Δεν θα επεκταθούμε σε λεπτομέρειες για την Ολυμπία γιατί θα βρείτε πολύ περισσότερα αλλού. Την αναφέρουμε γιατί βρίσκεται πάρα πολύ κοντά για κάποιον ο οποίος θα αποφασίσει να “στρατοπεδεύσει” στην περιοχή της Ζαχάρως.

ΒΑΣΤΑ

Ο ναος της Αγίας Θεοδώρας στη Βάστα,δεν είναι πολύ κοντά στούς Ταξιάρχες,αλλά τον βάζουμε στα αξιοθέατα της περιοχής,μια και βρίσκεται επάνω στη διάδρομη.Αυτό που κάνει το μέρος ενδιαφέρον,έιναι το μυστήριο με τα τεράστια πλατάνια που ξεπετάγονται,από την καρυφή του μικρού πετρόχτιστου ξωκκλησιού.

Από Αθήνα βγαίνετε,στην έξοδο για Μεγαλόπολη,και πάτε προς Καλαμάτα,μέχρι να συναντήσετε την ένδειξη γία Τριπόταμο-Ίσαρης.Λίγο μετά τοn Ισαρη βρίσκεται η Βάστα (Βάστας)

Μετά μπορείτε να συνεχίσετε προς Μελιγαλά και να βρεθείτε στο δρόμο Καλαμάτας-Πύργου.

Αγία Θεοδώρα.

ΠΥΛΟΣ

(φώτο Μενέλαος Μελετζής)

Ο κόλπος του Ναβαρίνου και η νήσος Σφακτηρία.

Απο την Κυπαρισσία και κάτω η μορφολογία της παραλίας αλλάζει, και δεν έχουμε πια τις απέραντες αμμουδιές που βρίσκαμε μέχρι τώρα. Τα λιμανάκια είναι λιγότερα αλλά πιο γραφικά. Εδώ έχουμε οικισμούς που φτάνουν μέχρι τη θάλασσα με λιμανάκια, κάτι που σε ελάχιστες περίπτωσεις όπως του Καλού Νερού ή του Κακόβατου συναντούσαμε μέχρι τώρα. Δεν λείπουν πάντως τα μέρη όπου μπορεί κανείς να κάνει ελεύθερο όπως ο Λαγούβαρδος και η περίφημη Βοιδοκοιλιά στην οποία όμως δεν επιτρέπεται η διανυκτέρευση λόγω της μεγάλης προσέλευσης. Βέβαια όλα αυτά εκτός εποχής αναιρούνται μια κανείς τότε δεν ενοχλείται. Πολύ ωραία παραλία, αλλά όχι για όχημα αναψυχής είναι και της Γιάλοβας.

Από τους αρχαιολογικούς χώρους πολυ ενδιαφέρον παρουσιάζει το παλάτι του Νέστορα που θα το συναντήσετε στο κομμάτι από Γιάλοβα προς Κυπαρισσία πηγαίνωντας όχι από τον παραλιακό δρόμο αλλά από τον εσωτερικό προς Χώρα.

Στην Πύλο μπορείτε να μείνετε στο λιμάνι αρκεί να είστε διατεθειμένος να διεκδικείσετε τα δικαιώματα σας, από το λιμενικό το οποίο αυθαιρετεί βάζωντας απειλητικά σημειώματα στα παμπρίζ των αυτοκινούμενων. Είναι το μέρος με τα περισσότερα παράπονα και δεν ξέρω αν αξίζει τον κόπο να συγκρουστεί κάποιος, ο οποίος θέλει να περάσει ήρεμες διακοπές. Αν τώρα κάποιος θέλει να νιώσει την αδρεναλίνη του αυξημένη μπορεί να κοντραριστεί μαζί τους και αυτό μόνο καλό μπορεί να προσφέρει σε εμάς τους υπόλοιπους, μια και το δίκιο του είναι με το μέρος του.

Η Πύλος, μαζί με την Κυπαρισσία με τα κάστρα τους και τα λιμάνια τους αποτελούν ίσως τους πιο “κοσμοπολίτικους” προορισμούς. Το κάστρο εδώ έχει πολλά ενδιαφέροντα και αξίζει μια επίσκεψη.

Βοϊδοκοιλιά.

Τα λόγια περιτεύουν

Ξημέρωμα στην Βοιδοκοιλιά Μεσημέρι

Το “πίσω” μέρος της “κοιλιάς” από τη λίμνη Διβαρίου ,όπου και το πάρκινγκ.

ΓΙΑΛΟΒΑ

ΜΕΘΩΝΗ

(φώτο Μενέλαος Μελετζής)

Στο νοτιοδυτικότερο άκρο της Πελοποννήσου βρίσκεται η Μεθώνη με το περίφημο κάστρο της. Ταβερνάκια, αμουδιές που βλέπουνε το νότο και προφυλαγμένες από τα μελτέμια και τους βορειάδες και ένα δημοτικό κάμπιγνκ που ποτέ δεν ξέρεις αν θα λειτουργεί ή όχι. Φρέσκο ψάρι από κοντινές ιχθυοκαλιέργειες ενώ από κρεατικά οι γνωστές πατροπαράδωτες συνταγές της Πελοποννήσου. Ένα μέρος ήσυχο, γραφικό και “κοσμοπολίτικο” ταυτόχρονα μια και εδώ πολλοί έχουν τις παραθεριστικές τους κατοικίες. Πολύ κοντά στις υπέροχες αμμουδιές και τα κάμπινγκ της φοινικούντας.

ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΑΙΩΝΑ

ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ-ΝΙΟΧΩΡΙ

Ο τίτλος μοιάζει παραπλανητικός αλλά όχι και τόσο. Δεν ήμαστε Μαθουσάλες ώστε να έχουμε ζήσει τόσο παλιές εμπειρίες αλλά με όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια, μοιάζει να έχει περάσει πάρα πολύ καιρός. Θυμίζει άλλες εποχές και αν τυπικά μιλάμε για τον προηγούμενο αιώνα, τον 20ο όλα αυτά συνέβαιναν μόλις 20 χρόνια πριν, στη δύση του. Λέμε άλλες εποχές διότι τότε το ελεύθερο κάμπινγκ ήταν καθεστώς, και οι παραλίες αυτές ήταν γεμάτες από τουρίστες που άφηναν ένα σεβαστό εισόδημα στα μαγαζιά της περιοχής. Τα ελληνικά αυτοκίνητα ήταν σχεδόν άγνωστα και όλοι κοιτάζανε με περιέργεια τα οχήματα των ξένων, οι περισσότεροι από τους οποίους ερχόντουσαν τόσο συχνά και είχαν δημιουργήσει δυνατές φιλίες με τους ντόπιους. Πολλοί ξεκίνησαν φοιτητές όντες, με σκηνούλες που έστηναν στα πεύκα, τη δεκαετία του 60 και 70 και αργότερα όταν έκαναν οικογένειες και παιδιά μετακινήθηκαν σε τροχόσπιτα και αυτοκινούμενα και γύριζαν κάθε καλοκαίρι στα αγαπημένα τους μέρη.

Όλους αυτούς, η πίεση των λιγοστών κάμπινγκ της περιοχής, και η μανία κάποιων ντόπιων παραθεριστών προς την αστυνομία, τους έδιωξε και τους έστειλε σε αλλους προορισμούς. Κανείς τους δεν μετακινήθηκε στα κάμπινγκ απλώς τους έχασε η περιοχή. Σήμερα βρίσκουν στην Τουρκία αυτή τη φιλοξενία του προηγούμενο αιώνα που έχασαν από τον Έλληνα νεόπλουτο. Γιατί μην ξεχνάμε ότι μπορεί η περιοχή να είναι γεμάτες πορτοκαλιές αλλά υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια. Τα γνωστά μικροσυμφέροντα που αντί να εκσυγχρονίσουν την περιοχή με χώρους υποδοχής (camper-stop) που τόσο τα έχουν ανάγκη προτίμησε να τους διώξει.

Ας αφήσουμε όμως την μουρμούρα και ας θυμηθούμε πως ζούσαμε τότε που κοιμόμασταν και ξυπνάγαμε δίπλα στο κύμα και τα φανελάκια τα φοράγαμε μόνο για να μην μας κάψει ο ήλιος. Όλη την ημέρα παιχνίδι με την άμμο και την θάλασσα, διάβασμα και συζητήσεις. Ανταλλαγή απόψεων με ντόπιους και ξένους και το βράδυ μετά το ηλιοβασίλεμα όλοι μαζί μια παρέα στην ταβέρνα του Μπάμπη με το ακορντεόν του Helmut να παίζει ρεμπέτικα και τα πέντε παιδιά του (χρόνο παρά χρόνο μας έφερνε και ένα) να παίζουν με τα δικά μας τα παιδιά.

Σιγά μην χάναμε την μπιρίμπα, λόγω του καύσωνα.

20 χρονια πριν στον Ταξιάρχη.

Η Γιούμε και ο Άγγελος με το γάιδαρο της κυρίας που ερχόταν κάθε πρωί για μπάνιο.

Κάποτε πέρναγε ένα τραίνο από αυτά τα μέρη. Ξέραμε τι ώρα είναι μια και δεν φοράγαμε ρολόι, από τα δρομολόγια του τραίνου.

Ο ΠΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΧΙΟΝΑΤΗΣ

Στον Αγρίλι,ανάμεσα Κυπαρισσια και Φιλιατρά. (Κανονικά αυτό θα έπρεπε να πάει στο β΄μέρος στο τμήμα από Κυπαρισσία μέχρι Μεθώνη αλλά μια και έπαψε να δέχεται πια επισκέψεις μετά το θάνατο του δημιουργού του, το αφήνουμε εδώ.)

Αντιγράφουμε από το forum “το σπιτόσκυλο”….Το κάστρο των παραμυθιών είναι στον Αγρίλη, όπως αναφέρουν και οι υπόλοιποι. Χτίστηκε από τον Χαρρυ (Χαράλαμπο) Φουρναράκη, που είναι ο ίδιος που έχει χτίσει και τον πύργο του Άιφελ, και την Υδρόγειο στα Φιλιατρά. Είναι τρελό κιτσαριό, μέσα μπορείς να βρεις από πανοπλίες του μεσαίωνα μέχρι προτομές του Κολοκοτρώνη. Ακριβώς δίπλα στο κάστρο υπάρχει το εξοχικό του Φουρναράκη, ένα τεράστιο άλογο (κάτι σαν τον Δούρειο Ύππο) και δύο τεράστια αγάλματα της Αθηνάς και του Ποσειδώνα. Δυστυχώς (ή ευτυχώς) τα τελευταία χρόνια και μετά τον θάνατο του Harry το κάστρο είναι κλειστό. Στη είσοδο έχει μία επιγραφή που γράφει ‘Το Καστρο Δε Λειτουργει¨.