Κείμενο και φωτογραφίες Γιώργος Κούκος
Το στρατιωτικό Μπένφορντ 4 χ 4 που συναντήσαμε στο κάμπινγκ της Φες.
Πριν δείτε το άρθρο ή και μετά,δέστε και τον αναμνηστικό ιστότοπο της εταιρείας που δεν υπάρχει πια:
Encounter Overland Archives (1968 to 2001)
Από Αθήνα σε Αθήνα 3/2/1990 – 12/3/1990
Το Ταξίδι μας,από Βομβάη σε Κατμαντού.
Από 7/2/1990 – 2/3/1990
24 ημέρες πορείας + 1 ημέρα Αθήνα-Βομβάη,+ 3 ημέρες Βομβάη,+ 6 Ημέρες Κατμαντού και πέριξ,+ 1 ημέρα Ντόχα +1 ημέρα Ντόχα-Λονδίνο +1 ημέρα Λονδίνο Και μετά Λονδίνο -Αθήνα.Σύνολο 36 ημέρες από 3 Φεβρουάριου εως 12 Μάρτιου του 1990.
Πληρώσαμε για την ΕΟ 800$ έκαστος από την κανονική των 1150$ λόγω έκπτωσης από φίλη που είχε τουριστικό γραφείο στο Λονδίνο,
και μας χάρισε την προμηθειά της.Το δολλάριο το 1990 κόστιζε 160 δρχ.Κάτι λιγότερο μας κόστισε το αεροπορικό εισιτήριο Αθήνα-Ντάκα-Κατμαντού,μετ’επιστροφής,με στοπ όβερ στη Βομβάη με, την ΒΙΜΑΝ (Μπανγλαντές).Δηλαδή ξοδέψαμε συνολικά 500 χιλιάδες δραχμές το ζευγάρι.
Το πρώτο μέρος από Βομβάη σε Τζαιπούρ.
Φτάσαμε στην Βομβάη (σήμερα την λένε Μουμπάϊ),Κυριακή πρωΐ,4/2/1990,από Αθήνα με πτήση της Biman, με εισητήριο Αθήνα-Ντόχα-Κατμαντού και επιστοφή με στοπ-όβερ στην Βομβάη.
Σε ένα γραφείο έδινες την διεύθυνση,πλήρωνες και σε έβαζαν σε ένα ταξί.Ανοιξα το παράθυρο για να βγάζω φωτογραφίες,αλλά το έκλεισα αμέσως γιατί ο αέρας μου έφερνε τις ροχόλες του οδηγού που έφτυνε κάθε 30 δευτερόλεπτα.Η πρώτη εντύπωση της πόλης ήταν αυτή των φωτογραφιών.Το σοκ ήταν μεγάλο.Θέλαμε να του πούμε να μας γυρίσει στο αεροδρόμιο και να πάρουμε το πρώτο αεροπλάνο για το σπίτι.
Μόλις όμως μας έφερε στην έπαυλη που ήταν η βάση της ΕΟ (Encounter Overland) στην Βομβάη ηρεμήσαμε.
Μέσα από τον ψηλό τοιχο ήταν ένας άλλος κόσμος,και μαζί του και το φορτηγό μας με τους δύο οδηγούς του.
Εμείς και η Άννα η Ελβετίδα ήμαστε οι πρώτοι του γκρούπ που είχαμε έρθει.
Κάτσαμε μέσα όλη την ημέρα για να συνέλθουμε..
Χαζέυαμε το νυφοπάζαρο στην παραλία και τον κόκκινο ήλιο να δύει στην θάλασσα της Αραβίας.
Τις επόμενες μέρες πηγαίναμε με ένα ταξί και την Άννα στο κέντρο της πόλης μέχρι να μαζευτεί όλη η ομάδα,σύνολο 21 άτομα και να ξεκινήσουμε.Πέσαμε και σε ένα γάμο και μας κάλεσαν στην τελετή και στο τραπέζι που γινόταν σε ένα γήπεδο κοντά τον σταθμό της Βικτώριας.
Τελευταίο βράδυ αφού μαζεύτηκαν όλοι έγινε η παρουσίαση του ραξιδιου και μπήκαν οι κανόνες.Γίναμε ζευγάρια,και εκτός από τους οδηγούς και το ζευγαρι δύο Νεοζηλανδών που αναλάμβαναν το φόρτωμα και ξεφόρτωμα των αποσκευών από το τρέϊλερ,οι υπόλοιποι,είχαμε κυλιόμενη υπηρεσία.Κάθε μέρα, το πρώτο ζεύγος μαγείρευε,το δεύτερο ήταν οι βοηθοί τους και το τρίτο αναλάμβανε την καθαριότητα.Την επόμενοι μαγείρευε το δεύτερο, με βοηθούς το τρίτο και το τέταρτο καθαριότητα.Και πάει λέγοντας μέχρι να κλείσει ο κύκλος και πάλι από την αρχή.
Ξεκινήσαμε χαράματα για να βγούμε από την πόλη.
Μικρή στάση το μεσημέρι για κρύο έτοιμο φαγητό από το “κελλάρι” του φορτηγού.Κάθε μέρα σε κάποιο χωριό /κωμόπολη,οι “μάγειρες” ψώνιζαν για το δείπνο με χρήματα που έδινε ο οδηγός.
Οι 3 λεκάνες,μπλέ-ροζ-πράσινη,είναι για πλύσιμο-απολύμανση των χεριών,πριν το φαγητό.
Πριν φάμε στήναμε τρεις λεκάνες με νερό.Στην τρίτη είχε και Dettol.Σαπουνιζαμε τα χέρια στην πρώτη,τα ξεβγάζαμε στην δεύτερη και μετά τα βουτάγαμε στην τρίτη.
Σε όλο το ταξίδι κανείς δεν έπαθε τίποτα.H μυρωδιά του Dettol δεν μας αφησε πιά και δημαίνει Ινδία.
Πρώτη διανυκτέρευση,μετά από αυτές της Βομβάης,σε μια λίμνη και ευκαιρία για μπάνιο.Σταματούσαμε πάντα νωρίς γύρω στις 17:00 για να έχουμε φως.Ύπνος στις 21:00 και έγερση πριν ξύπνησουν τα πουλιά.αυτό το βιολογικό ωράριο μας έδινε μια τρομερή ζωτικότητα.για πρώτη φορά η Ντίνα δεν ένοιωσε την έλειψη του μεσημεριανού ύπνου.
Η Ντίνα
Στήναμε την κουζίνα και τα δύο ζευγάρια μαγείρευαν (Ο”τουίτη”από την Ολλανδία,Μαίρη από Ελβετία και Σάρα από Ν.Ζηλανδία.)
Απεναντί τους Η Δασκάλα από την Αγγλία,η ΠέτραιΟλλανδία και ο Πήτερ-Σουηδία.
Η ομάδα της καθαριότητας θα έπαιρνε το φτυάρι και θα έθαβε τα σκουπίδια.Χαζή δυτική νοοτροπία σε μια χώρα που ΤΙΠΟΤΑ δεν πάει στα σκουπίδια.Όλα χρησιμοποιουντε και ανακυκλώνονται.
Είχαμε και μια τσάντα με πυροτεχνήματα.
Η φωτογραφία αυτή με όλους να κοιμούνται σε χαμηλά ραντσάκια είναι τραβηγμένη μεσάνυχτα με πανσέληνο.Το βλέπετε από τα φώτα των αυτοκινήτων
στον δρόμο και από την κίνηση των αστεριών πάνω δεξια,από τα οποία οι φωτογράφοι μπορούν να υπολογίσουν τον χρόνο έκθεσης.
Πριν ξημερώσει,πρωϊνο,επίσκεψη στα χωράφια με το φτυάρι για την ανάγκη,και ξεκίνημα.Από το “πολυβολείο” του Μπέντφορντ.ο Τζέϊσον από την Αυστραλία.
Στο τιμόνι ο Νικ από Ν.Ζηλανδία.
Κάθε φορά που σταματάγαμε είχαμε επισκέπτες.Ήθελαν να μας δώσουν την διευθυνσή τους να τους γράψουμε!!!
Με τα γυαλιά ο Στηβ-Ν.Ζηλανδία
Η Ντίνα κοιτάει την Χαράδρα που πρέπει να κατεβούμε στο ξύπνημα της δεύτερης διανυκτέρευσης στος υπόσκαπτους ναους στην κοίτη του ποταμού στην Ατζιάντα.
Η Σιού-Αυστραλία με την Ντίνα.
Ευκαιρία για μπάνιο πριν την τρίτη διανυκτέρευση.Από αριστερά¨Πήτερ-Σουηδία,Αννα,Ρώμα και Μαίρη-Ελβετία και εγώ.
Και πλύσιμο τα ρούχα μαζί με έναν Ολλανδό που δεν θυμάμαι..
Ταξιδεύοντας.Απ’ο αριστερά:Ντινα,τζέλινγκ-Ολλανδός,Δασκάλα-Αγγλια,Σάρα-Αυστραλία,Νικ-Ν.Ζηλανδία,Αννα -Ελβετία και άλλος ένας.Απέναντι:Στηβ-Ν.Ζ.,Σιου-Αυστ.,Φλόπυ (Οδηγός)-Ζιμπάμπουε,Τζαίησον-Αυστ.,Πήτ-Σουηδία,και Πέτρα-Ολλανδία.
Με την Ντίνα στο οχυρό Μαντού,ττετάρτη διανυκτέρευση.
Η Tea γυναίκα του Τζέλινγκ-Ολλ.με τα παιδιά του χωριού.
Άλλη μία διανυκτέρευση στην μέση του πουθενά,στο Ράτλαμ.Ανοίγουμε το τρέϊλερ για να πάρουμε τις αποσκευές μας.
Το πρωΐ ξεκινώντας κολήσαμε και μοντάρουμε και τον αξονα για το μπροστινό διαφορικό,για να ξεκολήσουμε.Το μεγάλλο ρεζερβουάρ είναι για το πετρέλαιο,
και το μικρό δίπλα του με το βρυσάκι,για το νερό.Γεμίζαμε νερό όπου βρίσκαμε,ρίχναμε μερικές κουταλιές υπερμαγγανικό κάλι,και μετά από λίγη ώρα,ήταν πόσιμο.
Από εκεί γεμίζαμε τα παγούρια μας.Δεν αγοράσαμε ποτέ εμφιαλωμένο.
Είχαμε επίσης ανοξείδωτα δοχεία πλατύστομα,που βάζαμε λαχανικά/φρούτα,τα γεμίζαμε νερό και πάλι υπερμαγγανικό κάλι και μετά από 2 ώρες ήταν αποστειρωμένα
και έτοιμα για βρώση.
Πριν φάμε στήναμε τρεις λεκάνες με νερό.Στην τρίτη είχε και Dettol.Σαπουνιζαμε τα χέρια στην πρώτη,τα ξεβγάζαμε στην δεύτερη και μετά τα βουτάγαμε στην τρίτη.
Φτάσαμε στην Ουνταϊπούρ την περίφημη πόλη με τις λίμνες.
Κατασκήνωσαμε στην αυλή του ξενοδοχείου Anand Bhawan πάνω από την λίμνη Fateh Sagar ,για δύο διανυκτερεύσεις .
Στην Ινδία επαύλεις πρώην μαχαραγιάδων μετατράπηκαν σε υπέροχα ξενοδοχεία με τεράστιους κήπους.Το ξενοδοχείο μας είναι το μικρότερο λευκό άχρωμο
κτίριο στα δεξια ,δίπλα στο εντυπωσιακό “LaLiT Laxmi Vilas Palace”
Κλείσαμε μιά εβδομάδα ταξιδιού με αυστηρή χορτοφαγία,μια και στην επαρχεία δεν βρίσκεις κρέας.Πήραμε ένα “ρικσώ”,εγώ σαν φανατικός κρεατοφάγος και οι δύο μαγείρισσες και μας πήγε στην κρεαταγορά.Το θέαμα,η βρώμα και η αποστροφή δεν περιγράφονται.Με μάζεψαν άρον-άρον και φύγαμε προς μεγάλη μου απογοήτευση.Πάλι ρύζι με χόρτα για βραδυνό και το χειρότερο μαγειρεμένο από κεντροευρωπαίους !!!
Η Ντίνα με εμφάνιση ινδής,πάνω στο πάρκο Maharata Pratap Memorial,στον λόφο Moti Magri.Tης λείπουν τα….χρυσαφικά.
Πηγαίνοντας στο νησάκι Nehru Garden, στην λίμνη Fateh Sagar.Κάτω αναμνηστική φωτογραφία με τους Ινδούς συνοδούς.
Η Ντινα στο εκπληκτικό City Palace με θέα την λίμνη Pichola.
Το βράδυ όμως είχαμε μια απρόσμενη έκπληξη.Δεν μαγειρέψαμε και με ένα βαρκάκι πήγαμε στο απίστευτο “Lake Pallas” (φωτογραφία κάτω) για δείπνο με εξαιρετική τοπική κουζίνα.
Εννάτη μέρα του ταξιδιού και στον δρόμο για την ιερή Πούσκαρ,σταματάμε στον πιό μεγαλοπρεπή Ινδουιστικό ναό το “Jane Temple Ranakpur”
Αραχτοί στην όχθη της ομώνυμης λίμνης του Πούσκαρ και πίσω το μοναδικό κάμπινγκ όλου του ταξιδιού.Εδώ οι δύο Έλληνες έκαναν την “επαναστασή” τους προτείνοντας να μην χάσουμε το απόγευμα μας σε αυτήν την γραφική πόλη μαγειρεύοντας αλλά να φάμε έξω.Η πρόταση άρεσε και οι αρχηγοί σαν τυπικοί Δυτικοί οχι απλώς συνηγόρησαν αλλά μας έδωσαν και τις ρούπιες που θα ξοδεύαμε για να μαγειρέψουμε. Αρχίσαμε να διαφθείρουμε την πλήρως πειθαρχειμένη ομάδα.
Το πρόγραμμα είχε βόλτα στην έρημο Ταρ με καμήλες για το ηλιοβασίλεμα.
Οδηγάει η Ντίνα για να βγάζω εγώ φωτογραφίες.
Η Σάρα με την Τζιλ αριστεράκαι η Πέτρα με τον “τουΐτη”δεξια.
Η Ντινα εξηγεί στη καμήλα που βρίσκεται η Ελλάδα.
Και φτάσαμε στήν ονομαστή Τζαϊπούρ.Πάλι κατασκήνωση για δύο μέρες στην αυλή ενός ξενοδοχείου,όπου βρίσκουμε άλλο ένα “Expedition truck”
Θα συνεχίσουμε με το δεύτερο μέρος,από την Τζαϊπούρ στο Βαράναζι (Μπεναρές).
EncounterOverland 1980 folder-klein
Encounter Overland Brochure – Trans Africa
himalaya-overland-brochure-1984-85-1
Encounter Overland London Jo_burg info
